---------------- دلبرکم... این دیوار فاصله بینمان آنقدر کوتاه است که گهگاه از روی شیطنت به حریم یکدیگر سَرک میکشیم و یا حتی به آن سوی دیوار پا میگذاریم! و یکی میشویم ... اما باز برمیگردیم ... بگذار این دیوار برای همیشه باشد ، همینطور کوتاه و بیادعا ، اما باشد ، تا همیشه حریمه یکدیگر را بدانیم و مرزها را بشناسیم ، لازم است گاهی تخدی کنیم ، دیوانه شویم و بیحد و مرز باشیم اما دیوار را ویران نکنیم ...
”ای توبهام شکسته ، از تو کجا گُریزم ؟! ای در دلم نشسته ، از تو کجا گریزم ؟! ای نوره هردو دیده ، بیتو چگونه بینم ؟! وی گردنم ببسته ، از تو کجا گریزم ؟! “