”ای توبه‎ام شکسته ، از تو کجا گُریزم ؟!
ای در دلم نشسته ، از تو کجا گریزم ؟!
ای نوره هردو دیده ، بی‎تو چگونه بینم ؟!
وی گردنم ببسته ، از تو کجا گریزم ؟! “

...

صبح است
آسمان آبی‎ست
وتو هم دوری ...
خیلی دور.
به تو می‎اندیشم
و فکر تو از صبح هم زیباتر است.
به راستی
از تو ، جز فکر کردنِ به تو
چه چیز دیگری دارم ؟!...

از یک عاشقانه ‏آرام :
تو وقتی می‎بینی که من افسرده‎ام نباید بگذری ، سکوت کنی یا فقط همدردی کنی ، بنا کننده شادی‎های من باش ! ، مگر چقدر وقت داریم ؟ یک قطره‎ایم که می‎چکیم ـ در تن کویر ـ و تمام می‎شویم ...